ถิ่นกำเนิดของ มะละกอ
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Carica papaya l.inn.
ชื่อวงศ์ : Caricaceae
ชื่อท้องถิ่น : มะก๊วยเต๊ด
ก๊วดเทด มะก้วยเทศ หมากซางพอ(เหนือ) , บักหุ่ง (อีสาน), แตงต้น(สตูล), ลอกอ ก้วยลามะเต๊ะ(ใต้)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
เป็นไม้ยืนต้นเนื้ออ่อน ลำตันตั้งตรงสูง 3 – 6 เมตร ไม่แตกกิ่งก้านสาขา ลำต้นกลวงไม่มีแก่น ผิวขรุขระเป็นร่องตามยาวต้นอวบน้ำ มียางขาว ใบเดี่ยวเรียงสลับรอบต้นบริเวณยอด ใบเป็นหยักเว้าลึกคล้ายฝ่ามือ ดอก มีหลายประเภท คือ ดอกตัวผู้ ดอกตัวเมีย และ ดอกสมบูรณ์เพศ โดยดอกตัวผู้จะมีสีเหลืองนวลหรือสีนวล กลิ่นหอม ดอกตัวเมียและดอกสมบูรณ์เพศ จะออกมาเป็นกระจุก หรือ ดอกเดี่ยวสีนวล ผล มีทั้งผลกลม ผลรี แตกต่างกันไปตามสายพันธ์ ผลอ่อนมีเปลือกสีเขียว เนื้อในเป็นสีขาว เมื่อผลแก่หรือสุกจะมีสีเหลืองส้ม เนื้อในอ่อนนุ่ม น้ำ เมล็ดมีสีดำหรือสีน้ำตาลเข้ม
การเพาะปลูกมะละกอ
ปลูกได้ทุกภาค ชอบดินร่วนปนทราย น้ำไม่ขัง ต้องการแดดจัด ชอบความชุ่มชื้น
ถิ่นกำเนิด : รัฐฮาวาย
การขยายพันธุ์ :
โดยการเพาะเมล็ด
แหล่งที่พบ :
บริเวณเขตอบอุ่นและเขตร้อน